Martılara simit atmaktır bende aşkın
Hayata yeni doğmuş bebeğin masumluğuyla bakmak
Bir ağacın altında öğle uykusuna yatmak.
Kendimi kendimden kıskanmak,
Her gördüğümde güzelliğini
Adın gibi afacandır bende aşkın
Ve adın kadar isyankardır hem
Sana büyüttüğüm dizelerim
Ellerini kaybetme korkusunu bilemezsin
Sana anlatsam da bendeki seni
Bir "ben" olmadan içimdeki seni göremezsin
Büyüyememiş bir çocuğun hayatı gibi yürüdüğüm yollar
Elimde umutlarım, kalbimde masallarım
Pervasız, nankör bi sokak kedisi olsam da ben
Senin için yapılmış benim tüm hatalarım
Dünden yarına attığım her adım
Yol ortasında bırakılan her yarım
Senin yerini almaya çalışmış her kadın
Hepsini asıl şimdi anladım
Senin içinmiş tüm hatalarım
Kırıp dökmelerim seni
Korku dolu bakarken bana yüreğin
Benim saman alevi
Öfke nöbetlerim
Ellerim, gözlerim
Benim bütün hatalarım
Buna ben de dahilim kendim
Ben ne kadar sen isem tarttığında kalplerimizi
Benim olan her şey seninmiş ta en başından beri
Ve ben bilmesem de yerini
Tozlu bir rafta unutulmuş olsa da
Bir köşede
Aşkın hep varmış ta en başından beri
İçimin en derinlerinde
Adını koyamamışım sadece
Aynaya baktığımda görene kadar seni
A.Ü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder